W zasadzie, to nie powinienem jadać "takich rzeczy". Po przeanalizowaniu tego, co mogę, a czego nie mogę jeść, doszedłem do wniosku, że grozi mi śmierć głodowa. Lista na nie była długa i kręta. Właściwie łatwiej i szybciej było sporządzić tę, która jest na Tak. Po miesiącu, nazwijmy to dietą, stwierdziłem że będę jadł wszystko, tylko z umiarem. Od tego czasu, odpukać w niemalowane, nie miałem żadnego ataku związanego z moimi dolegliwościami. Wczoraj przyszedł moment lepienia pierogów ze szpinakiem oraz serem, które pomimo, że nie są to moje ulubione, musiałem zrobić. Chcica mnie jakaś nadeszła, więc są, a właściwie były. Tylko zdjęcie zostało oraz dla Was przepis, którym się podzielę.
Arek Gie
Składniki:
500 g świeżego szpinaku
4 ząbki czosnku
250 g białego sera
100 g fety
300 g mąki
200-250 ml wrzątku
2 łyżki masła
sól, pieprz
Przygotowanie:
Na rozgrzanym maśle (1 łyżka), dusimy szpinak z posiekanym czosnkiem. Nadmiar wody odparowujemy, studzimy.
Ser oraz szpinak mielimy, do smaku doprawiamy solą i pieprzem.
Do mąki wlewamy wodę z łyżką masła i wyrabiamy na jednolitą masę.
Ciasto cienko rozwałkowujemy i wykrawamy, przy pomocy szklanki, koła. Na środek każdego układamy farsz i zlepiamy pierogi.
Gotujemy w osolonym wrzątku przez 2-3 min od wypłynięcia na powierzchnię wody.
Drogi (:-)) Arkadiuszu! Z wyżyn wieku i urzędu stwierdzam autorytatywnie, iż wybrałeś dobrą drogę! Trzymając restrykcyjną dietę może i będziesz (wg bajerów dietetyków) żył pół roku dłużej, ale jakie to życie... Ja już dawno doszłam do wniosku, że człowiek nie po to żyje, żeby zdrowym kłaść się do trumny, tylko żeby życie sprawiało mu radość! Mnie pierogi z serem i ze szpinakiem zawsze takową sprawiają, więc - nie wahaj się! Buziak!
OdpowiedzUsuń❤️
Usuń