Wiecie, kupiłem sobie torbę na banany (pliz, bez podtekstów), żeby nie latać co chwilę do sklepu (i tak to robię, więc nie wiem po co mi ona, może na promki bananów), bo w niej (całkiem serio) banany leżą dużo dłużej. A, że nie zawsze jest ochota by je jeść lub zapomnę do pracy, lub w ogóle zapomnę (z racji wieku), że one gdzieś tam se leżą, to i tak dojrzały. I to bardzo dojrzały, bo se leżakowały prawie dwa tygodnie. Wiem, są hacki na to, żeby bez tej torebki sobie poradzić, ale promocje czają się wszędzie, szczególnie na platformie T. Mój koszyk już jest cały zapełniony duperelami, nie wiadomo po co. Bo na ten przykład kupiłem kiedyś taki młoteczek-dzwoneczek do fajnego rozbijania jajka na miękko. Już oczyma wyobraźni widziałem, jak pięknie, skrupulatnie odcina się górę jajka, jak to cudownie łyżeczką wyjmuję do pyszczka rozlewające się żółtko. No bo przecież tak bardzo lubię jajka na miękko. Ten aksamitny smak, ach! Dzięki temu urządzeniu, które tak ułatwi mi życie (jak na zamieszczonym filmiku), będę wcinał po kilka jajek dziennie. Ło panie i matko przenajświętsza! Muszę to mieć! Raz, jeden jedyny raz-śmietnik! Nadal jem jak prosię i żyję bez tego dziadostwa XD
A co by tu o placuszkach? W zasadzie miały być keto (przyjdzie czas), ale placuszek bez mąki tak se przywarł do patelachy, że łomem nie mogłem go ściągnąć. Wymyśliłem więc, że dodam trochę mąki i mleka. I tak powstały bezglutenowe, bezcukrowe placuszki bananowe. Pyszne są, szczególne z konfiturą.
Arek Gie
Składniki:
3 duże dojrzałe banany
2 jajka
1/2 szklanki mąki kukurydzianej
1/2 szklanki mleka
olej kokosowy
Przygotowanie:
Do wysokiego naczynia wrzucamy obrane ze skórki banany, wbijamy dwa jajka, wsypujemy mąkę i wlewamy mleko. Całość blendujemy na gładko.
Patelnię rozgrzewamy (najlepiej o średnicy 10 cm), natłuszczamy odrobiną oleju kokosowego, wlewamy masę i smażymy z obu stron na rumiano. Podajemy z pudrem z erytrytolu lub (i) konfiturą bez cukru.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz